Maartje Goverde - ‘De zorg kan het aan’ zei demissionair minister de Jonge laatst over de risico’s van het opengooien van scholen.

Het is een typisch voorbeeld van het wensdenken dat keer op keer op keer missers heeft veroorzaakt in de coronacrisis. Dat je iets wenst en hoopt dat het kan, maakt het nog niet waar. Werkelijk alles in onze wereld wordt pas als waarheid gezien als er een wetenschappelijk onderzoek is als bewijs, behalve de uitspraken van ons demissionair kabinet. Ik heb zorgwekkend nieuws: de zorg kan het niet aan. Dat is geen doemdenken, maar een logisch gevolg van een overvraagde sector die een storm ingestuurd werd om golf na golf op te vangen – iets wat nu eenmaal niet voor eeuwig kan. Er is een grens, en die grens is al bereikt. Dat is haast niet zichtbaar, want het gaat gepaard met zwijgend leed. Zorgprofessionals vechten om overeind te blijven en vol te houden want ze hebben geen energie voor een opstand. Als het teveel wordt, vallen ze om of stromen ze uit – of allebei. Patiënten zijn te ziek of te dood om stennis te trappen, dus ook zij lijden in stilte. De zorg loopt op het einde van haar kunnen en het zakt stilletjes in elkaar; de mutaties geven de genadeklap. We hobbelen nu nog even voort. Tot het moment dat onze maatschappij tot de horrorontdekking komt dat je met een ziekte niet meer in het ziekenhuis terecht kunt. De schok zal groot zijn.

Waarom is dit nu nog geen wereldnieuws? Omdat iedereen op zijn tandvlees loopt. Ondernemers die omvallen, mensen die hun baan kwijtraken, politieagenten die bezig zijn de rust in het land terug te brengen, ouders die thuis stilletjesaan gek worden van hun kroost, en dan hebben we het nog niet over de mensen die sowieso al onderaan de maatschappelijke ladder op de overlevingsstand stonden. Nee meneer de Jonge: het kan niet. Hoe hard u het ook wenst.

Wat gaat u doen als de zorg inderdaad inklapt? Heeft u al een plan klaarliggen, of schuift u dat specifieke probleem door naar de collega die na 17 maart het stokje over mag nemen? Covid-19 gaat niet meer onder controle komen, daarvoor is het te laat. De zorg overeind houden lukt ook niet meer. Als ik u was zou ik de geestelijke gezondheidszorg vast inrichten op begeleiding van het volk, want de schok gaat groot zijn. Mensen zullen het nodig hebben om de schok te verwerken.

En wat kunnen wij, de burgers, nog  doen?

Goed voor onszelf zorgen; dat is wat we kunnen doen. Moeten doen. De wereld gaat veranderen, en jij en ik zijn nodig voor daarna. Voor de opbouw. Want de wereld draait op ons; op de hardwerkende lagere- en middenklasse. Wij zijn nodig straks om te bouwen, letterlijk en figuurlijk. Nieuwe bedrijven, nieuwe structuren en vooral ook een nieuwe mentaliteit. We kunnen ons vast voorbereiden door gezond te blijven, onze hoop te houden en vooral ook goed na te denken over de soort wereld die we straks samen willen draaien. In alle ellende hebben we dit: de mogelijkheid om een nieuwe wereld te creëren. En dat begint vandaag, bij jou en mij. Bij onze ideeën. Bij onze acties. Hoe klein ook. Vandaag mogen we bezig zijn de dag van morgen te maken. 

De toekomst is al begonnen.

Doe je mee?

Maartje Goverde

Bestuurder & psychiatrisch verpleegkundige Stichting Uitblinkers Coach, spreker, (v)blogger en auteur ‘Interactiekracht - gezond gedrag en eigen regie in psychiatrie en jeugdzorg’


Tags bij dit artikel:


Artikelen met gelijksoortige tags:


Gegevens bij dit artikel:

  • Fotograaf of fotobureau: : INGImages
  • Datum: 06 feb 2021
  • Naam blogger: Maartje Goverde

Aanmelden e-mail nieuwsbrief

ZorgKrant.nl is een initiatief van de stichting Care Net Holland!