/a_650_1410.jpg)
Een lange donker gang, betegeld tot schouderhoogte met een granitovloer. Een scherpe onbekende geur die ik niet ken. Dit is de geur van het ziekenhuis vertelt mijn vader mij.
Wij gaan op bezoek bij mijn oma, die hier een openhart operatie heeft ondergaan. Een openhart operatie! Mijn fantasie en voorstellingsvermogen draaien overuren. Het klinkt magisch voor een meisje van vier jaar oud.
Overal vallen mij afbeeldingen op van de anatomie van de mens. In de etalage van de speelgoedwinkel in de Breestraat, in het anatomisch museum aan de Morssingel. Hier bevindt zich de mooiste! Een preparaat van het bloedvaatstelsel van de mens. Het hart fier in het midden, een ragfijn netwerk van bloedrode vaten. Zo ziet een hart er dus uit! Hieraan is mijn oma geopereerd door knappe dokters, geholpen door lieve zusters in het academisch ziekenhuis.
Natuurlijk krijg ik een dokterskoffertje met stethoscoop en maakt mijn oma een zusterkapje en schortje met rood kruis voor mij. Al mijn poppen worden geopereerd en met zorg verpleegd. Ik ben de beste zuster van de hele wereld en weet precies wat ik wil worden, later!
Jaren later ontvang ik de begeerde speld. Ik ben verpleegkundige A. Wij zijn een succesvolle groep, de septembergroep van 1982! Iedereen slaagt en wij krijgen als vers gediplomeerde verpleegkundigen allemaal een baan. Wij waaieren uit over de afdelingen en ontwikkelen ons verder in ons beroep.
Ik zelf kom terecht op een hoog gespecialiseerde afdeling voor intensieve zorg voor de allerkleinste patiëntjes. De ontwikkelingen gaan snel, nieuwe technische mogelijkheden maken behandelingen mogelijk die eerder ondenkbaar waren. De patiëntjes worden jonger en kwetsbaarder. Wij werken nauw samen in een medisch verpleegkundig team. De stimulans om door te ontwikkelen in ons vak is groot. Verpleegkundigen ontwikkelen eigen aandachtsgebieden, werken samen in specifieke werkgroepen voor onderwijs, kwaliteit en wetenschap.
Nieuwe kansen dienen zich aan in de vorm van HBO masters en verpleegkundige wetenschap. We doen regelmatig onderzoek, publiceren de uitkomst en implementeren nieuwe verpleegkundige instrumenten op onze afdeling. We spreken op internationale symposia en werken samen met andere universitaire centra. We passen innovatie toe, ten einde onze zorg continu te verbeteren.
Kortom ons team bestaat uit gemotiveerde verpleegkundigen, die enthousiast en trots zijn op hun speciale vak. Onze basisopleiding verschilt want wij vissen in de vijver van getalenteerde mbo-v, inservice A en hbo-v verpleegkundigen. Maar onze specialistische opleiding en de liefde en het enthousiasme voor ons vak maken gelijk.
Ons specialisme vraagt continu onvoorspelbare hoog complexe zorg. Het speerpunt van ons specialisme is een zeer nauwkeurig observatievermogen, een klinische blik die ons waarschuwt en op tijd laat handelen en bijsturen in het verpleegkundig proces. Ervaring is een must.
Maar nu! De V&VN vertelt ons dat wij de gespecialiseerde inservice A en mbo verpleegkundige van voor 2003 terug moeten naar school voor 2,5 tot 3 jaar. Wij zouden al 40 jaar boven ons niveau werken. Wanneer ik kijk naar ons team en naar onze afdeling dan kan ik maar een conclusie trekken…..
Veertig jaar boven ons niveau maar oh zo succesvol!
(naam bij redactie bekend)
Tags bij dit artikel:
