Mentale klachten zijn toegenomen ten opzichte van vorig jaar

Veertig procent van de IC-verpleegkundigen ervaren klachten als angst, depressie of posttraumatische stress ten gevolge van hun werk. Dat laat onderzoek van het Radboudumc en Erasmus MC onder 600 IC-verpleegkundigen uit heel Nederland zien. Het onderzoek is uitgevoerd in oktober 2021. 

Een jaar geleden lieten onderzoekers van het Radboudumc en het Erasmus MC zien wat de gevolgen waren van de eerste coronapiek (maart – mei 2020) op het mentale welzijn van IC-verpleegkundigen. De hoge werkdruk leidde toen tot veel stress en mentale klachten zoals angst, depressie of posttraumatische stress met een hoog risico op uitval. De aanhoudende coronacrisis en de blijvende hoge werkdruk waren aanleiding om het onderzoek te herhalen om opnieuw de impact van de COVID-19 crisis in kaart te brengen.

Vier op de tien IC-verpleegkundigen ervaart nu mentale klachten
Bijna 600 IC-verpleegkundigen uit heel Nederland deden in oktober 2021 mee aan het vragenlijstonderzoek, waarvan 40% angst, depressie of posttraumatische stress klachten ervaart. De helft van het totaal aantal deelnemende verpleegkundigen heeft een verhoogd risico op uitval door werk-gerelateerde vermoeidheid. Eén op de vier IC-verpleegkundigen heeft sinds de COVID-19 pandemie een periode niet kunnen werken, vooral vanwege fysieke of mentale klachten. Een kwart van hen is nu nog steeds niet volledig aan het werk. Eén op de drie geeft aan te overwegen om te stoppen als IC-verpleegkundige.

Mentale klachten zijn toegenomen ten opzichte van vorig jaar
De meerderheid van de IC-verpleegkundigen vond de communicatie met de familie van opgenomen coronapatiënten tijdens de tweede piek beter dan tijdens de eerste piek. Ook waren zij bij de tweede piek beter voorbereid. Toch is het aantal IC-verpleegkundigen met mentale klachten en/of werk-gerelateerde vermoeidheid significant toegenomen van 50% in 2020 naar bijna 60% in oktober 2021.

Er is grote behoefte aan meer collega’s
IC-verpleegkundigen willen meer medezeggenschap krijgen in de organisatie van de inhaalzorg en hebben behoefte aan flexibelere roosters, werken in vaste teams en meer collega’s op de werkvloer zodat de werkdruk lager wordt. Ze ervaren nog steeds veel steun van familie, vrienden en hun directe collega’s. De ervaren steun van de Nederlandse samenleving is echter drastisch verminderd.

Kortom, IC-verpleegkundigen hebben meer tijd nodig om te herstellen, hersteltijd die er nu niet is, en de ervaren gezondheidsproblemen zijn afgelopen periode toegenomen. Een continue hoge werkdruk door het oplopende aantal COVID-19 IC-opnames heeft grote gevolgen voor de gezondheid van IC-verpleegkundigen en hun inzetbaarheid op de lange termijn en daardoor voor de IC-zorg in de toekomst.

Verantwoording
De IC-verpleegkundigen kregen verschillende gevalideerde vragenlijsten voorgelegd over het mentale welzijn; de Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) voor klachten van angst en depressie, de Impact of Event Scale (IES)-6 voor posttraumatische stress klachten en de Need For Recovery (NFR) voor de werk-gerelateerde vermoeidheid. De volledige resultaten van het onderzoek zullen binnenkort in een wetenschappelijk artikel gepubliceerd worden.