Uur na gebruik is lachgas nog meetbaar in bloed en adem

Onderzoek bevestigt dat de roes direct na recreatief lachgasgebruik de rijvaardigheid zo beïnvloedt dat het niet verantwoord is aan het verkeer deel te nemen

Recreatief lachgasgebruik is tot minstens een uur na inhalatie meetbaar in ademlucht en bloed. Dit blijkt uit onderzoek in opdracht van de politie en uitgevoerd door de universiteit van Maastricht in samenwerking met TNO en het LUMC.

Het onderzoek bevestigt dat de roes direct na recreatief lachgasgebruik de rijvaardigheid zo beïnvloedt dat het niet verantwoord is aan het verkeer deel te nemen. Daarnaast blijkt dat de gedragseffecten van lachgas na de initiële intense roes nog geruime tijd meetbaar blijven. Het is volgens de onderzoekers technisch haalbaar om hiervoor een meetinstrument te ontwikkelen.

Ontwikkelen meetmethode
Op dit moment is er nog geen meetmethode om lachgas in het lichaam aan te tonen in bijvoorbeeld uitgeademde lucht, bloed of speeksel. Tot nu was ook onbekend hoe lang lachgas aantoonbaar blijft en wat de precieze invloed is op de rijvaardigheid.

In dit onderzoek worden technieken genoemd die het meest geschikt zijn voor het detecteren van lachgas in uitgeademde lucht, bloed of speeksel in een handhaving- en opsporingscontext. Het vaststellen van een grenswaarde waarboven de invloed op de rijvaardigheid te groot is, was op basis van dit onderzoek niet mogelijk. Daarvoor is meer onderzoek nodig.

Medische supervisie
In het onderzoek zijn in het TNO-laboratorium kansrijke meettechnieken getest en gevalideerd op toepasbaarheid. Het effect van het gebruik van lachgas op gedrag is door de Universiteit van Maastricht getest bij 24 proefpersonen. Medische supervisie en faciliteiten werden ter beschikking gesteld door de afdeling Anesthesiologie van het LUMC.

De onderzoekers bevelen aan om vervolgonderzoek te doen om duidelijk in kaart te brengen welke aspecten van rijvaardigheid negatief beïnvloed worden en in welke mate. Dat zou ook antwoord kunnen geven op de vraag bij welke concentratie lachgas de impact op ongevalsrisico onverantwoord wordt. Ander vervolgonderzoek kan meer duidelijkheid geven of en onder welke voorwaarden een speekseltest ingezet kan worden als meetmethode.

Conclusies

• Recreatief lachgasgebruik is tot minstens 60 minuten na inhalatie meetbaar in ademlucht en bloed.
• De resultaten tonen aan dat handhaving- en opsporingstoepassingen van recreatief lachgasgebruik in het verkeer technisch haalbaar is.
• De initiële roes direct na recreatief lachgasgebruik is onverenigbaar met een verantwoorde verkeersdeelname.
• De gedragseffecten van lachgas verdwijnen niet helemaal na de initiële intense roes die ervaren wordt tijdens en tot 1 minuut na inhalatie.

Lachgas als pijnstiller
In het ziekenhuis wordt lachgas gebruikt als pijnstiller of om mensen kort onder narcose te brengen. Het is een onschuldige manier om pijn en angst tijdens medische ingrepen tegen te gaan. Het middel bestaat uit 50% lachgas (N2O) en 50% zuurstof (O2).

Bron: LUMC

Tags bij dit artikel:

• LUMC
• meetbaar
• gedrag
• bloed
• handhaving
• adem
• lachgas
• rijvaardigheid