Het apparaatje voorkomt niet dat patiënten vroegtijdig overlijden
Het heeft geen nut om preventief een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) te plaatsen bij nierdialysepatiënten. Het apparaatje voorkomt niet dat patiënten vroegtijdig overlijden. Dat concluderen wetenschappers van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) in het vooraanstaande tijdschrift Circulation.
Het resultaat van hun prospectieve gerandomiseerde studie met nierdialysepatiënten beslecht een voortslepend debat onder medici, vertellen de onderzoekers. “De ene helft vond dat we bij alle dialysepatiënten preventief een ICD moesten plaatsen, en de andere helft vond dit een te ingrijpende ingreep voor deze kwetsbare patiënten. Niemand wist het echter zeker. Wij hebben het nu voor het eerst uitgezocht in een grote klinische studie”, aldus hoogleraar Cardiologie Wouter Jukema. Hij zette de studie op samen met prof. Ton Rabelink en dr. Joris Rotmans van de afdeling Nierziekten.
Geen verschil tussen de groepen
De resultaten liegen er niet om. De onderzoekers includeerden 188 nierdialysepatiënten tussen de 55 en 80 jaar, waarvan er 97 een ICD kregen en 91 niet. Na gemiddeld zeven jaar zagen de onderzoekers geen verschil tussen de twee groepen in het optreden van plotse hartdood of overlijden aan een andere oorzaak. “Het overlijdensrisico van nierdialysepatiënten blijft erg hoog: na vijf jaar is gemiddeld de helft van de patiënten overleden. De meeste patiënten overleden aan een infectie. Maar helaas helpt plaatsing van een ICD dus niet om het overlijdenspercentage omlaag te krijgen”, legt promovendus Rohit Timal uit.
Het advies van de onderzoekers is om in de internationale richtlijnen op te nemen dat er geen reden is voor routinematige preventieve plaatsing van een ICD bij nierdialysepatiënten. “Daarmee besparen we de patiënten een onnodige ingreep en eventuele complicaties en de maatschappij veel geld”, aldus Jukema.