De onderzoeker en reumatologieverpleegkundige van Maastricht UMC promoveerde onlangs op haar studie naar het verbeteren van zorg voor reumapatiënten. Zo hebben gespecialiseerde verpleegkundigen bijvoorbeeld een belangrijke en centrale rol bij de zorg en behandeling van reumapatiënten. Naar aanleiding van het promotieonderzoek worden zelfs Europese richtlijnen opgesteld.

Reumatische aandoeningen zijn klachten van het bewegingsapparaat die niet kunnen worden verklaard door een ongeval of een andere specifieke gebeurtenis. Er is een onderscheid tussen 'weke delen reuma' met chronische pijn in spieren en pezen, chronische inflammatoire aandoeningen, gekenmerkt door chronische ontstekingen in gewrichten en artrose. In totaal hebben bijna twee miljoen Nederlanders te kampen met één van deze aandoeningen.

Multidisciplinaire aanpak
Meestal levert reuma langdurig, steeds terugkerende zorgcontacten op en er wordt een groot beroep gedaan op het zelfmanagement van de patiënt. De aandoening vergt een multidisciplinaire aanpak. Naast eventuele medicamenteuze behandeling kan ook zorg worden verleend door onder andere de fysiotherapeut, de ergotherapeut, de psycholoog en de reumaverpleegkundige. Speciale aandacht in de begeleiding van reumapatiënten gaat uit naar therapietrouw en verhogen van wat de patiënt aan kan.

Richtlijnen 
In de behandeling van chronisch inflammatoire aandoeningen is de afgelopen decennia veel verbeterd en in toenemende mate worden de abnormale afweerreacties van het lichaam succesvol onderdrukt. Toch worden reumapatiënten blijvend beperkt door hun klachten. De aandoening vraagt controle door professionals en stelt daarnaast hoge eisen aan zelfmanagement van de patiënt. Gespecialiseerde verpleegkundigen spelen in die zorgtrajecten een belangrijke rol. Zij geven voorlichting en scholing aan de patiënt en diens omgeving, bieden steun bij het omgaan met de gevolgen van de aandoening, participeren in de geplande controles en dragen bij aan de toegankelijkheid van zorg. 

Implementatie
In de onderzoeksperiode hebben de inzichten geleid tot het in Europees verband opstellen van richtlijnen en aanbevelingen over juiste, gespecialiseerde verpleegkundige zorg. "Hoewel men het over het algemeen wel eens is met de ontwikkelde richtlijnen is de zorg in Europa nog lang niet zodanig ingericht dat er ook volgens de richtlijnen gewerkt wordt. De komende periode zal in het teken staan van implementatie van de richtlijnen en aanbevelingen." aldus Van Eijk.