Onderzoek naar verkorte anti-bloedplaatjestherapie succesvol

Patiënten met een hoger risico op bloedingen kunnen door de bloedverdunners en bloedplaatjesremmers allerlei gezondheidsproblemen krijgen

Peter Smits, cardioloog in het Maasstad Ziekenhuis, heeft de afgelopen vier jaar als hoofdonderzoeker gewerkt aan een onderzoek dat heeft bewezen wat de juiste duur is van anti-bloedplaatjestherapie voor hoog bloedingsrisico-patiënten na een dotterbehandeling. Uit het onderzoek blijkt dat bloedplaatjesremmers aanzienlijk korter kunnen worden toegediend. Het onderzoek is na kennisgeving op het Europees Cardiologie Congres gepubliceerd in de medisch-wetenschappelijke tijdschriften NEJM en Circulation.

Het onderzoek genaamd ‘Therapy after PCI in Patients at High Bleeding Risk’ is een gerandomiseerde klinische studie naar patiënten met een hoog bloedingsrisico die gedotterd moeten worden. Normaal gesproken krijgen patiënten na een dotterbehandeling zes tot twaalf maanden lang twee soorten bloedplaatjesremmers, soms in combinatie met bloedverdunners. Zonder deze behandeling ontwikkelen zij mogelijk stent-trombose, waarbij een stolsel in de stent ontstaat dat levensbedreigend kan zijn. 

Peter Smits: “Patiënten met een hoger risico op bloedingen kunnen door de bloedverdunners en bloedplaatjesremmers allerlei gezondheidsproblemen krijgen. Bijvoorbeeld de kans op bloedingen, waarvoor een patiënt in het ziekenhuis behandeld moet worden óf een hartinfarct bij bijvoorbeeld een stent trombose. Ook voortijdig overlijden na het staken van de medicatie kan voorkomen. Daarom vond ik het zo belangrijk dat het onderzoek er kwam.” 

Verkorte anti-bloedplaatjestherapie
Smits heeft samen met andere onderzoekers geanalyseerd of het veilig was om de risicogroep een kortere behandeling met plaatjesremmers te geven. Uit onderzoek blijkt dat het geen toegevoegde waarde heeft om de behandeling van gemiddeld 34 dagen te verlengen naar 193 dagen, omdat er al na 34 dagen ernstige bloedingen kunnen optreden. 

Bijdrage Maasstad Ziekenhuis
Samen met cardioloog Marco Valgimigli, werkzaam in het University Hospital Bern in Zwitserland, had Smits de supervisie over het onderzoek waarin 4579 hoog bloedingsrisico-patiënten zijn gemonitord en behandeld. Deze groep patiënten was verspreid over 30 landen in 130 ziekenhuizen. Hiervan heeft het Maasstad Ziekenhuis, na het Zwitserse collega ziekenhuis, de meeste patiënten aangedragen voor de researchgroep. 

Publicaties NEJM en Circulation
Het onderzoek is onlangs gepubliceerd in het medisch blad Circulation. Ook is het gepubliceerd in het meest invloedrijke tijdschrift op het gebied van geneeskunde in Europa: The New England Journal of Medicine (NEJM). 

Tags bij dit artikel:

• gezondheidsproblemen
• trombose
• bloedingsrisico
• bloedplaatjes
• bloedverdunners
• Maasstad Ziekenhuis