Sinds 1 januari van dit jaar geldt een maximum van € 250 per verzekerde per jaar voor eigen bijdragen voor geneesmiddelen
Openbare apotheken verstrekten in 2018 voor € 173 miljoen aan receptplichtige geneesmiddelen die niet uit het basispakket werden vergoed. Dat is € 5 miljoen minder dan in 2017. Aan eigen bijdragen moesten apotheken vorig jaar ongeveer € 43 miljoen innen, bijna evenveel als in 2017. Dat schrijft de SFK deze week in het Pharmaceutisch Weekblad.
Van geneesmiddelen met een inkoopprijs boven een door de overheid vastgestelde limiet komt het verschil niet voor vergoeding in aanmerking en moet als eigen bijdrage door de verzekerden zelf worden betaald. In de praktijk wordt de genoemde € 43 miljoen echter niet volledig door gebruikers opgehoest. Dat komt omdat sommige fabrikanten de eigen bijdrage zelf betalen. Uit strategische overwegingen brengen die fabrikanten de inkoopprijs niet tot de limiet terug, maar willen ook niet dat patiënten daarvan de dupe worden. Voor zo’n twintig geneesmiddelen bestonden in 2018 terugbetaalregelingen, waarmee in totaal ten minste € 14 miljoen aan eigen bijdragen is gecompenseerd.
Sinds 1 januari van dit jaar geldt een maximum van € 250 per verzekerde per jaar voor eigen bijdragen voor geneesmiddelen. Dit heeft consequenties voor de terugbetaalregelingen. Minimaal twee leveranciers – van mirabegron (Betmiga) en insuline degludec (Tresiba) – hebben besloten om de inkoopprijs alsnog te verlagen tot de limiet, waardoor geen eigen bijdrage meer van kracht is. De terugbetaalregelingen die in 2019 van kracht blijven. zijn zodanig aangepast dat voorkomen moet worden dat verzekerden voor meer dan € 250 per jaar worden gecompenseerd.
Toekomstige SFK-overzichten van eigen bijdragen zullen een ander karakter krijgen omdat een deel van de eigen bijdragen voor rekening van zorgverzekeraars komt, als een verzekerde meer dan € 250 aan eigen bijdragen moet betalen. De SFK becijferde eerder dat jaarlijks ongeveer 50.000 verzekerden dat maximum zouden bereiken, maar toen was nog niet bekend dat de eigen bijdragen voor sommige geneesmiddelen zouden komen te vervallen.
Penicilline-antibioticum feneticilline (Broxil) ontbreekt dit jaar in onder-staande top 10. Niet omdat de inkoopprijs is aangepast, maar omdat het middel gedurende het grootste deel van 2018 niet leverbaar was.
Niet vergoed
Slechts zeer weinig receptgenees-middelen zijn in Nederland, al dan niet voorwaardelijk, van vergoeding uitgesloten. Voor anticonceptiemiddelen – niet vergoed voor vrouwen vanaf 21 jaar – en slaap- en kalmeringsmiddelen – alleen vergoed onder specifieke voorwaarden – moet al enige jaren het meeste door gebruikers worden opgebracht. In 2018 was dat respectievelijk € 52,4 miljoen en € 45,3 miljoen. In 2018 kwam de groep vaccins tegen bacteriële infecties voor het eerst in het overzicht voor. Hiertoe behoren de meningokokkenvaccins.