Gesprekken over sterven en zorg aan het einde van het leven behoren tot de meest uitdagende communicatiescenario's voor artsen.

Diagnose, prognose, behandeldoelen en wensen aan het einde van het leven zijn misschien allemaal moeilijke onderwerpen om te bespreken, maar onderzoek heeft protocollen geïdentificeerd die ervoor kunnen zorgen dat gesprekken over het einde van het leven zinvol, uitgebreid en effectief zijn, met name wanneer input van meerdere disciplines nodig is. Gebruik daarom deze tips:   

Bespreek het sterven met een team

Sterven brengt psychologische, sociale, spirituele en financiële zorgen met zich mee, dus het ideale team zou professionals uit de geneeskunde, maatschappelijk werk, verpleging en pastoraat moeten bevatten om de verschillende behoeften van de patiënt en de familie aan te pakken. De verantwoordelijkheden van de maatschappelijk werker kunnen al het initiëren van gesprekken en het bieden van counseling omvatten. Evenzo kan de teamverpleegkundige voortdurende medische monitoring bieden en patiënten instrueren over behandelingen en medicijnen, en de geestelijk verzorger kan ingaan op de spirituele behoeften van de patiënt. Door verantwoordelijkheden te verdelen onder teamleden, wordt de druk op de arts om "alles te doen" verlicht.

Heb een doel voor elk gesprek 

Dit kan zijn om serieus nieuws te brengen, de prognose te verduidelijken, zorgdoelen vast te stellen of de wensen van de patiënt te communiceren. Klinische professionals moeten ook vaststellen hoeveel informatie patiënten willen, bijvoorbeeld of ze de voorkeur geven aan alle details of alleen aan de belangrijkste aanbevelingen. Tijdens sommige gesprekken kan het ook over de toekomst gaan, zoals welke van de grafstenen de patiënt graag wil. Laat hem/haar foto’s zien van alle opties en laat eventueel een uitvaartverzorger komen om alle wensen van de patiënt voor de uitvaart te bespreken. Hierbij is het ook belangrijk dat de prijs grafsteen genoemd wordt.

Vraag de patiënt wie betrokken moeten worden

Op basis hiervan kun je plannen voor eventuele problemen die van invloed kunnen zijn op de discussie. Familieleden kunnen tegenstrijdige houdingen hebben ten opzichte van de wensen van de patiënt en het is gemakkelijk om gesprekken te laten ontsporen door hun meningen, behoeften en emoties. Artsen hebben de verantwoordelijkheid om familieproblemen te erkennen, maar om de focus voortdurend terug te brengen naar de patiënt en de huidige situatie. 

Zoek de juiste locatie

Idealiter vinden deze gesprekken plaats in een rustige kamer, zonder onderbrekingen, hoewel ze vaak aan het bed worden gehouden vanwege de toestand van de patiënt of een gebrek aan ruimte. Ga hoe dan ook zitten, want boven een ernstig zieke persoon staan kan zijn of haar gevoelens van kwetsbaarheid vergroten. Zitten straalt geduld en een zorgzame houding uit, terwijl het bovendien voor jezelf ook comfortabeler is aangezien deze gesprekken soms behoorlijk lang duren

Reserveer genoeg tijd

Het is lastig om gesprekken over het levenseinde te integreren in routinematige ziekenhuisrondes of kantoorbezoeken, en tijdsbeperkingen worden vaak genoemd als een barrière voor communicatie over het levenseinde. Plan vergaderingen in op momenten dat er tijd is om geduldig te luisteren, te reflecteren en de volgende stappen te bespreken.