Het lukt 86% van de meer dan 1000 onderzochte personen met een psychotische aandoening niet om maatschappelijk te herstellen.
Er valt nog veel winst te behalen bij het maatschappelijk herstel van mensen met ernstige psychische aandoeningen. Dat zei prof.dr. Stynke Castelein in haar oratie als bijzonder hoogleraar ‘Herstelbevordering bij ernstige psychische aandoeningen’ aan de Rijksuniversiteit Groningen, faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen.
Groot maatschappelijk probleem
Het lukt 86% van de meer dan 1000 onderzochte personen met een psychotische aandoening niet om maatschappelijk te herstellen. Zij houden problemen op het gebied van wonen en zelfzorg, werken, opleiding of zinvolle dagbesteding en sociale contacten. Stynke Castelein: “Er speelt een groot maatschappelijk probleem. We staan met zijn allen voor één grote uitdaging. Namelijk hoe we vooral het maatschappelijk herstel kunnen bevorderen van mensen met een ernstige psychische aandoening.”
Ernstige psychische aandoeningen
Naar schatting telde Nederland in 2013 zo’n 281.000 mensen met ernstige psychische aandoeningen. De grote meerderheid heeft een psychotische stoornis (ongeveer 60%), 10% heeft primair een verslavingsprobleem en 30% heeft diverse diagnoses als ernstige depressie, angststoornis, persoonlijkheidsstoornis dan wel autisme. Vaak hebben mensen ook meerdere diagnoses.
Brede aanpak herstel nodig
De uitkomsten bij twee andere vormen van herstel die worden onderscheiden zijn gunstiger waar het gaat om mensen met een psychotische aandoening. Bij het zogenaamde symptomatische herstel, vermindering van de psychische klachten, herstelt de helft van de personen. Daarnaast is er het persoonlijk herstel, dat gaat om het hervinden van de psychische balans na ontwrichting. Hier herstelt 80%. Om herstel te bevorderen, is een brede herstelbenadering nodig, aldus prof.dr. Stynke Castelein. Oftewel: er moet aandacht zijn voor symptomatisch, maatschappelijk én persoonlijk herstel. Want alleen als je al die terreinen tegelijk aanpakt, kun je écht verschil maken in het leven van mensen met ernstige psychische aandoeningen.