Het landelijk onderzoek naar darmkanker kan nog verder worden verbeterd door het zoeken naar een combinatie van verschillende eiwitten.

Het landelijk bevolkingsonderzoek naar darmkanker spaart duizenden levens per jaar, maar kan nog verder worden verbeterd. Door niet langer alleen te zoeken naar spoortjes van bloed, maar ook naar een specifieke combinatie van verschillende eiwitten in de ontlasting, kunnen veel meer gevallen van darmkanker en voortgeschreden poliepen worden opgespoord. Dat schrijven onderzoekers van VUmc en AVL deze maand in het wetenschappelijk tijdschrift Annals of Internal Medicine.

Onder leiding van hoogleraar Connie Jimenez van het VUmc en hoogleraar Gerrit Meijer van het Antoni van Leeuwenhoek hebben de onderzoekers met massaspectrometrie gezocht naar eiwitten die voorkomen in de ontlasting van mensen met dikkedarmkanker of met voortgeschreden poliepen - de potentiële voorlopers van darmkanker - en bijna níet in de ontlasting van controlepersonen. In de huidige darmkankerscreening wordt gebruik gemaakt van één bloedeiwit, maar met een combinatie van vier specifieke eiwitten konden de onderzoekers in deze studie bijna twee keer zoveel darmkankers en vijf keer zoveel voortgeschreden poliepen detecteren.

Bevolkingsonderzoek
Het landelijk bevolkingsonderzoek naar darmkanker wordt sinds 2014 stapsgewijs ingevoerd. Iedereen tussen 55 en 75 jaar oud krijgt om de twee jaar een uitnodiging om de ontlasting te laten controleren. Wanneer daar sporen van bloed in worden gevonden, volgt een uitnodiging voor een aanvullend darmonderzoek. Daarbij onderzoekt een maag-, darm- en leverarts met behulp van een coloscoop de hele dikke darm.

Nieuwe test ontwikkelen
In de huidige studie werd de ontlasting van in totaal bijna vierhonderd proefpersonen onderzocht. Met de resultaten van dit onderzoek in de hand wordt nu een definitieve versie van een nieuwe test ontwikkeld om het bevolkingsonderzoek te verbeteren. Dit vergt nog enkele jaren onderzoek. Als dat ook succesvol is zal de nieuwe test eenvoudig ingevoerd kunnen worden omdat deze gebruik zal maken van dezelfde methode als de bestaande test om eiwit aan te tonen in de ontlasting. Daardoor zullen er weinig logistieke aanpassingen aan het screeningsprogramma nodig zijn. 

De publicatie is te lezen op: http://annals.org/aim/article/doi/10.7326/M17-1068