Gezien de aanhoudende problemen bij de toegang tot zorg voor mensen met levenslange, levensbrede beperking, lijkt een vergelijkbare aanpak zoals met het ouderenpact urgent en gerechtvaardigd

Mensen die vanwege hun handicap of chronische ziekte dagelijks en levenslang zorg nodig hebben, krijgen die hulp en ondersteuning heel moeizaam of soms zelfs helemaal niet rond. ‘Kom daarom in navolging van het ouderenpact met een landelijk pact voor de gehandicaptenzorg. Alleen als we over alle zorgwetten heen landelijke afspraken maken, komen we tot goede gehandicaptenzorg’, is de dringende oproep van Ieder(in) aan de Tweede Kamer en de minister van VWS.

Van de twee miljoen mensen met een langdurige beperking, valt slechts 5 procent onder de Wet langdurige zorg (Wlz). De overgrote meerderheid is aangewezen op zorg uit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), Jeugdwet en/of Zorgverzekeringswet. Het gaat hierbij om mensen met - een combinatie van - verstandelijke, lichamelijke of zintuigelijke beperkingen, niet-aangeboren-hersenletsel of autisme, soms met bijkomende psychiatrische klachten.

Haperende zorg
Helaas hapert het bij het organiseren van voldoende en passende zorg via gemeente en/of verzekeraar nog veel te vaak. De verantwoordelijkheid voor langdurige zorg, overstijgt de zorgwetten en domeinen en gaat over veel meer dan alleen de Wlz, concludeert Ieder(in).

‘Willen we de gehandicaptenzorg in Nederland voor alle mensen met een langdurige beperking en voor hun naasten beter inrichten, dan is een brede en ambitieuze benadering nodig. Gehandicapten verdienen een eigen zorgpact’, zegt Illya Soffer, directeur van Ieder(in). Zaken die daarin geregeld moeten worden zijn onder meer doorzettingsmacht waar het fout loopt en één loket voor de zorgaanvraag.

Schotten
In de brief aan de Kamer bepleit Ieder(in) zo’n gehandicaptenpact met daarin harde afspraken over langdurige zorg voor iedereen die daar dagelijks op is aangewezen. Daarbij moet voorop staan wat mensen nodig hebben en niet zozeer wat de afzonderlijke wetten of regels bepalen. Die afspraken moeten ‘domein- en wettenoverstijgend’ zijn, want juist door de schotten en verschillen tussen de wetten lopen mensen vast in het rondkrijgen van de noodzakelijke langdurige zorg.

Onlangs sloten veertig organisaties in het land waaronder rijk, gemeenten, zorgverzekeraars, zorgaanbieders en maatschappelijke organisaties een pact voor de ouderenzorg. Een van de centrale punten daarin is het regelen van samenwerking voor kwalitatief goede zorg, waarbij wordt uitgegaan van de behoefte van mensen. ‘Gezien de aanhoudende problemen bij de toegang tot zorg voor mensen met levenslange, levensbrede beperking, lijkt een vergelijkbare aanpak urgent en gerechtvaardigd’, stelt Ieder(in).