Het nieuwe kabinet streeft naar een inclusieve samenleving. Mooie idealen, maar in de uitwerking schieten de plannen te kort!

Volgende week praat de Tweede Kamer over het nieuwe regeerakkoord. Het nieuwe kabinet wil in artikel 1 van de Grondwet het verbod op uitsluiting van mensen met een beperking opnemen. Ook zegt het nieuwe kabinet te streven naar een inclusieve samenleving. ‘Dat is mooi, maar in de uitwerking van deze idealen schieten de plannen tekort’, laat Ieder(in) in een brief aan de Tweede Kamerleden weten.

Goede en betaalbare zorg is een belangrijke voorwaarde om mee te kunnen doen in de samenleving. Helaas is het nieuwe kabinet van plan om 100 miljoen euro te bezuinigen op de wijkverpleging. Dit botst compleet met het idee dat mensen zo lang en zelfstandig mogelijk hun leven moeten kunnen inrichten. De wijkverpleging is daarvoor van groot belang. ‘Die bezuiniging moet dus van tafel’, eist Ieder(in).

Eigen bijdragen moeten echt omlaag

Om de stapeling van zorgkosten tegen te gaan, komt er vast tarief voor de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). De financiering daarvan is wankel. Een groot deel van de kosten moeten gemeenten zelf voor hun rekening nemen. Ze krijgen 100 miljoen tegemoetkoming vanuit het rijk, terwijl de maatregel zeker 300 miljoen gaat kosten. Het risico is dus levensgroot dat gemeenten minder of slechtere voorzieningen aanbieden. Dit terwijl maatwerk in de Wmo een cruciaal is om goed mee te kunnen doen in de samenleving. Ieder(in) wil de garantie dat er niet aan de kwaliteit van de Wmo-voorzieningen wordt geknaagd.

Ook de eigen bijdragen in de Wet langdurige zorg zijn voor grote groepen mensen een enorme last die niet of nauwelijks valt op te brengen. De oplossing ligt voor de hand: het nieuwe kabinet moet zorgen voor een structurele verlaging van die eigen bijdragen.

Zorg voor voldoende toegankelijke woningen

Mensen met een beperking hebben nu te weinig keuze waar, hoe en met wie zij willen wonen. In het regeerakkoord ontbreekt een goed plan hiervoor. Het is daarom absoluut noodzakelijk dat er snel meer betaalbare en toegankelijke woningen komen. Dat kan bijvoorbeeld door te zorgen dat woningbouwverenigingen ook echt kunnen investeren in meer toegankelijke woningen.

Pak de crisissituatie in de jeugdhulp aan

In de jeugdhulp is sprake van een crisissituatie. Hierbij gaat het niet alleen om de jeugd-ggz maar ook om kinderen met een meervoudige beperking of complexe problemen. De knelpunten zijn alom bekend. Kinderen en hun ouders worden geconfronteerd met onaanvaardbare wachtlijsten en een tekort aan deskundige hulp. Deze problemen worden mede veroorzaakt doordat wetten en regelingen niet op elkaar aansluiten. Gemeenten, zorgaanbieders, verzekeraars en zorgkantoren liggen met elkaar in de clinch over verantwoordelijkheden en (ontoereikende) budgetten.
Het kabinet wil nu wachten op een evaluatie. Maar dat leidt alleen maar tot vertraging. Het nieuwe kabinet moet betere samenwerking afdwingen voor de jeugdhulp. De ernstigste problemen moeten meteen worden aangepakt en wachtlijsten moeten zo spoedig mogelijk worden opgelost. Ook als dat betekent dat er geld bij moet.

Download de brief op de site van Ieder(in)