In de huidige bekostiging krijgen zorgaanbieders betaald per uur
In 2019 start de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) voor de wijkverpleging met de volgende fase in de vernieuwing van de bekostiging. In de voortgangsrapportage doorontwikkeling bekostiging wijkverpleging geven we een stand van zaken en de richtingen voor het vervolg. We werken in dit traject nauw samen met wijkverpleegkundigen, zorgaanbieders en zorgverzekeraars. Uniek is de samenwerking met wetenschappers binnen het wetenschappelijk programma wijkverpleging. Zo zorgen we voor een gedegen wetenschappelijke onderbouwing.
Huidige situatie
In de huidige bekostiging krijgen zorgaanbieders betaald per uur. Het stimuleren van zelfredzaamheid, bijvoorbeeld cliënten leren hoe ze zelf hun ogen kunnen druppelen loont in het huidige systeem niet. Ook is er beperkt inzicht in de verwachte aard en omvang van de zorg per cliënt. Daarnaast is er weinig inzicht in de kwaliteit en uitkomsten van de zorg. Ook is het voor zorgaanbieders moeilijk om systeemfuncties te organiseren, zoals de regionale beschikbaarheid van niet planbare wijkverpleging in de avond, nacht en het weekend, coördinatie en samenwerking en preventie.
Einddoel
Voor de lange termijn zien we integrale bekostiging van zorgnetwerken rond de cliënt als het eindperspectief. Dit houdt in dat de bekostiging is gericht op een bundel van verschillende zorgvormen, over de verschillende schotten heen, waarbij de patiënt en zijn zorgbehoefte centraal staat. Zo willen we ook in de bekostiging stimuleren dat de wijkverpleegkundige samenwerkt met bijvoorbeeld de fysiotherapeut, de huisarts en de praktijkondersteuner om mensen de juiste zorg te geven.
Eerste stap
Op de kortere termijn kunnen we al een aantal stappen zetten. We richten ons daarbij op een bekostigingsmodel dat is gebaseerd op groepen cliënten met vergelijkbare kenmerken. We hebben hiervoor meer inzicht nodig in de verschillen in zorgzwaarte en voorspellende kenmerken van cliënten.
Het doel is dat in een dergelijk systeem een zorgaanbieder niet meer per uur per cliënt betaald wordt, maar per periode per type cliënt; een casemix systeem. Op basis van een beperkt aantal belangrijke cliëntkenmerken proberen we vooraf in te schatten hoeveel zorg een bepaald type cliënt nodig heeft. De eerste resultaten laten zien dat er kenmerken zijn die veel invloed hebben op de zorg die wijkverpleegkundigen en verzorgenden bieden aan een cliënt. Dit gaan we verder onderzoeken en testen in de praktijk bij een aantal pilot-zorgaanbieders.
Pilots
De Amsterdamse thuiszorgorganisatie Cordaan is een van de deelnemers aan de pilot en ziet als voordeel dat ze aan de tekentafel mee kunnen praten over de toekomst van de wijkverpleging. Ronald Schmidt, bestuurder van Cordaan: “Wij hebben nu gezien dat het werken met een nieuwe bekostiging met vaste maandbedragen per klant het professioneel handelen van onze wijkverpleegkundigen bevordert.” Schmidt is enthousiast over de zorgvuldigheid en nieuwsgierigheid naar elkaar van alle partijen die hier samen aan werken. Wat hij hoopt dat eruit komt? “Een nieuwe bekostiging die aansluit bij de praktijk en bij lopende bekostigingsexperimenten, herkenbaar is voor onze professionals en rechtdoet aan de zorgvraag van bepaalde doelgroepen, maar ook preventie beloont”, aldus Schmidt.