Er worden twijfels geuit over de integriteit van verpleegkundigen naar aanleiding van het artikel over een rapport van Amsterdam UMC waaruit blijkt dat deze organisatie voornemens is om dóór te gaan met implementatie van de regieverpleegkundige en de beroepsprofielen van wet BIG II – net als overige UMC’s, zoals vervolgens bekend werd.

Het naar buiten brengen van het rapport zou het vertrouwen in betreffende verpleegkundige(n) beschadigen en een blijk zijn van onbetrouwbaarheid. Maar is dat ook terecht?

De verpleegkundige beroepsgroep kwam in opstand tegen de plannen rondom de regieverpleegkundige, en alle betrokken koepelorganisaties – werkgeverskoepel BoZ, beroepsvereniging V&VN en vakbonden NU ’91, FNV en CNV – zijn het er inmiddels roerend over eens dat invoer van de plannen niet gepast is. Het besluit van de UMC’s om de roep van verpleegkundigen èn het advies van de koepels te negeren lijkt een veelzeggend signaal naar alle betrokkenen: wij UMC’s zijn boven iedereen verheven en hoeven met niemand rekening te houden.

Getuigt dat van integriteit, respect en waardering voor de overige betrokkenen? Ten eerste: het zoeken naar een ‘schuldige’ van ‘het lek’ leidt handig af van de kern van het verhaal. Want in plaats van de focus te leggen bij de middelvinger die de UMC’s zo opsteken naar de overige partijen, komt de focus op een paar individuen te liggen, wiens karakter voor het gemak maar vast door de modder gesleept wordt. Zó; nu de aandacht verschoven is, kunnen de UMC’s achter de schermen wat makkelijker verder met de opmars van hun plannen.

Ten tweede: in de eerste de beste complot-film juichen we de hoofdpersoon toe die rapporten kopieert, spullen smokkelt of anderszins data lekt om op te komen voor het belang van een onderdrukte groep. Juist dat vinden we integer; juist dat zouden meer mensen moeten doen. Wat maakt deze situatie dan anders?

Het naar buiten brengen van het rapport was zéér in het belang van de beroepsgroep en van de patiëntveiligheid – en daarmee in het belang van ons allen. Of is het zo dat we het in het echte leven stiekem meer behoefte hebben aan huichelarij en achterbaks gedoe, omdat dat zo lekker weinig golven veroorzaakt?

Het opkomen voor de beroepsgroep gebeurde met een doel. Het was gaan staan voor de belangen van velen. Het is ook een mooi leermoment voor de UMC’s: wat jullie doen wordt niet overal gewaardeerd. Laten we het met elkaar zien als feedback; een vraag om de beroepsgroep serieus te nemen. Laten we er vanuit dat oogpunt ons voordeel mee doen, en onze aandacht verleggen van: ‘Wie is fout?’ naar: ‘Wat kunnen we van dit signaal leren?’  

Verpleegkundigen zijn nog steeds een schaars goed, en ze worden steeds schaarser. Laten we zuinig op hen zijn. Juist ook op degenen die hun nek durven uitsteken voor de beroepsgroep, en mogelijk met informatie naar buiten treden die voor een werkgever niet persé prettig is. Het is enkel een poging om bij te dragen aan een verbetering van de omstandigheden van verpleegkundigen, zodat er meer zullen blijven. Daar zijn we allemaal bij gebaat.

Wie je ook bent: Dank voor het delen. We zouden je op handen  moeten dragen.

Maartje Goverde,
Redactie Zorgkrant 

Links bij deze blog:


Tags bij dit artikel:


Artikelen met gelijksoortige tags:


Gegevens bij dit artikel:

  • Datum: 28 sept 2019

Aanmelden e-mail nieuwsbrief

ZorgKrant.nl is een initiatief van de stichting Care Net Holland!