Ondersteuning voor mensen in bestaansonzekerheid moet worden verbeterd

Bij bestaansonzekerheid gaat het om financiële onzekerheid en onzekerheden rond huisvesting, werk, gezondheid, netwerk en ontplooiingsmogelijkheden

Ongeveer een op de zes volwassenen in Nederland heeft te maken met dreigende of reële bestaansonzekerheid. Hulp en ondersteuning voor deze mensen moet beter georganiseerd worden, schrijft de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) in een nieuw rapport. Ieder(in) wil dat beleidsmakers en politici aan de slag gaan met de aanbevelingen, zodat de bestaanszekerheid voor mensen met een levenslange en levensbrede beperking echt verbetert.

Bij bestaansonzekerheid gaat het om financiële onzekerheid en onzekerheden rond huisvesting, werk, gezondheid, netwerk en ontplooiingsmogelijkheden. De manier waarop hulp en ondersteuning voor mensen in bestaansonzekerheid is georganiseerd, schiet vaak tekort. Sterker nog: hulp en ondersteuning dragen in veel gevallen bij aan het ontstaan en blijven bestaan van bestaansonzekerheid. De RVS vindt daarom dat die hulp en ondersteuning grondig op de schop moet. Ieder(in) vindt de aanbevelingen in het rapport een stap in de goede richting.  

Maak beleid gericht op ontplooiing 
De huidige hulp en ondersteuning functioneert niet goed, omdat het voorkomen van bestaansonzekerheid als doel naar de achtergrond is verdwenen. Andere doelen staan op de voorgrond: het tegengaan van misbruik, het stimuleren van doelmatigheid en het bevorderen van zelfredzaamheid. Voor burgers met enkelvoudige vragen werkt het systeem over het algemeen. Maar burgers met complexe vragen komen in de knel. Hulp en ondersteuning zouden juist moeten zorgen voor een stabiele en sociale basis. Of zoals de RVS het noemt: bloei. De Raad adviseert dat er meer aandacht moet zijn voor het investeren in het kunnen meedoen van mensen en voorkomen van schade op de lange termijn.  

Faciliteer onderlinge hulp 
Om bestaanszekerheid te verbeteren, kan een sociaal netwerk een rol spelen. De RVS schrijft dat het belangrijk is om sociale relaties en onderlinge hulp te stimuleren. Maar dat dit niet financieel gedreven moet zijn. Volgens de Raad moet onderlinge hulp niet worden tegengewerkt en juist actief worden gefaciliteerd. 

Zorg voor samenhangende ondersteuning 
Tenslotte moet er meer samenhang komen in de hulp en ondersteuning. Want die zijn nu erg versnipperd en werken elkaar geregeld tegen. De Raad stelt dat er een andere manier van organiseren, sturen, financieren en verantwoorden nodig is. Met ruimte voor flexibiliteit. De RVS is daarbij een warm pleitbezorger van de inzet van ervaringsdeskundigen en structurele vormen van burgerraadpleging op alle niveaus om deze omslag te bewerkstelligen. 

Ieder(in): structurele verbeteringen nodig
Ieder(in) onderschrijft de kritiek van de RVS op de huidige wet- en regelgeving en de uitvoering ervan. Keer op keer pleit Ieder(in) ook voor structurele verbeteringen. Met meer vertrouwen in degenen die aangewezen zijn op hulp en ondersteuning. Werkend vanuit een integrale benadering. En met een prominente plek voor ervaringsdeskundigen en lokale gehandicaptenraden. 

Meer informatie
Rapport Van overleven naar bloeien: bestaansonzekerheid voorkomen en verminderen – Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (raadrvs.nl)

Bron: Ieder(in)

Tags bij dit artikel:

• hulp
• Ieder(in)
• verbeteringen
• RVS
• wet- en regelgeving
• structurele
• sociaal netwerk
• bestaansonzekerheid