Het streven zo lang mogelijk zelfstandig thuis wonen loopt in de praktijk helaas spaak, de effecten daarvan zien we op de spoedeisende hulp in het ziekenhuis

De spoedeisende hulpen (SEH’s) gaan regelmatig helemaal dicht, mede vanwege de hoge instroom van kwetsbare ouderen. Aan dit zorginfarct besteedde actualiteitenprogramma Meldpunt vrijdag 24 januari breed aandacht. Dit zorginfarct is veel breder dan enkel een probleem voor de patiënten in ziekenhuizen.

Het komt steeds vaker voor dat ziekenhuizen tijdelijk de spoedafdeling moeten sluiten omdat de spoedbedden vol liggen. Dit zorgelijke beeld komt in de uitzending naar voren uit reportages bij het Haaglanden Medisch Centrum en Het Groene Hart Ziekenhuis en wordt bevestigt door studiogasten Joyce Kranendonk (V&VN) en Yara Basta (NVSHA). Oudere patiënten worden regelmatig verplaatst naar nabijgelegen ziekenhuizen en sommige artsen vertellen in de uitzending over regio’s waarin zelfs de SEH’s van meerdere ziekenhuizen gesloten blijken. Al met al een zeer kwalijke situatie waarvan de (oudere) patiënten de dupe zijn.

Spaaklopen
Opvallend is dat het infarct in de verslaggeving vooral als een probleem van ziekenhuizen wordt neergezet. Veroorzaakt door schaarste op de arbeidsmarkt. Maar wat we zien is het vastlopen van de hele zorgketen. We willen dat kwetsbare ouderen zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen blijven wonen. Maar dit maatschappelijk streven loopt in de praktijk helaas spaak, de effecten daarvan zien we op de spoedeisende hulp in het ziekenhuis. 

Hub naar huis
Ouderen liggen vaak te lang in het ziekenhuis omdat ze te kwetsbaar zijn om terug te keren naar huis. Zo ontstaan de knelpunten in de zorgketen. Om deze te voorkomen moeten we inzetten op revalidatie en herstelgerichte zorg samen met de wijkverpleging. Met goedlopende revalidatie en herstelgerichte zorg blijven cliënten in beweging en worden onnodige ziekenhuisopnames verminderd en voorkomen, het is de ‘hub naar huis’.

We willen dat kwetsbare ouderen zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen blijven wonen. Maar dit maatschappelijk streven loopt in de praktijk helaas spaak, de effecten daarvan zien we op de spoedeisende hulp in het ziekenhuis.
Anneke Westerlaken \ Bestuursvoorzitter ActiZ

Verpleegkundige als sleutel
De belangrijkste succesfactor van geriatrische revalidatie is intensieve samenwerking tussen diverse professionals met de verpleegkundige als sleutelrol. Maar in goede arbeidsvoorwaarden voor verpleegkundigen wordt nu niet geïnvesteerd. Joyce Kranendonk van V&VN geeft ook aan dat er meer regionale samenwerking moet komen tussen ziekenhuizen en de verpleeghuiszorg en dat bezuinigingen hierop averechts werken voor de samenleving. Minister Agema biedt professionals in de ouderenzorg te weinig toekomst. ActiZ vindt dat er meer loonruimte moet komen om marktconforme salarissen mogelijk te maken. Stages en opleidingen moeten structureel gefinancierd en gestimuleerd worden. We kunnen als maatschappij op andere manier naar zorg kijken vanuit het besef dat we meer met en voor elkaar kunnen oplossen.

Revalidatie en herstel
Revalidatiezorg is heel divers: geriatrische revalidatie, eerstelijnsverblijf, geneeskundige zorg voor specifieke patiëntgroepen (GZSP) en acute zorg. In omvang is het een ‘kleine’ vorm van zorg, vergeleken met wijkverpleging, thuiszorg of verpleeghuiszorg. Maar daarmee is de revalidatiezorg niet minder belangrijk. Revalidatie en herstelgerichte zorg kunnen eraan bijdragen dat ouderen na een eventuele interventie zo snel mogelijk naar huis kunnen en – al dan niet met ondersteuning – verantwoord thuis kunnen blijven wonen. Het is het overstapstation (dé hub) in de zorgketen. Revalidatie en herstelgerichte zorg kunnen andere zorg (tijdelijk) ontlasten of voorkomen dat er zwaardere zorg nodig is.

Bron: ActiZ